Bestuur en commissarissen van Van der Moolen hebben beleggers verkeerd voorgelicht. De strategie, zoals opgenomen in het jaarverslag werd niet uitgevoerd. Binnen het bedrijf bestond voortdurend een spanningsveld tussen beloftes doen en nakomen.
Dat zei waarnemend bestuursvoorzitter Peter Zwart donderdagmiddag in een toelichting op het faillissement van Van der Moolen. Hij liet zich in harde bewoordingen uit over de gang van zaken binnen het handelshuis.
De zwarte piet voor het faillissement werd indirect en voor een groot deel neergelegd bij voormalig ceo Richard den Drijver. ‘Hoe dichter we na zijn vertrek op de zaken kwamen te zitten, hoe minder rooskleurig de situatie bleek te zijn', aldus Zwart.
Volgens de tijdelijke topman zag de balans er niet goed uit. 'Daar zat nogal wat lucht in. Er stond veel goodwill op en posten die niet in geld uit te drukken waren. Het was geen solide basis om te overleven'.
Geen cent
Gewone aandeelhouders kunnen intussen fluiten naar hun centen. 'Er blijft nul komma nul voor ze over', stelde curator Jaap Gelderloos. Collega-curator Paul Schaink zei te hopen dat andere schuldeisers nog wel gecompenseerd kunnen worden. Veel hangt volgens hem af van fiscale claims die Van der Moolen heeft ingediend van in totaal 40 tot 50 miljoen euro. Van der Moolen zou in het verleden teveel dividendbelasting betaald te hebben. Maar of belastingdiensten in verschillende landen dat ook zo zien, blijft nog onduidelijk.
Er wordt momenteel bovendien met verschillende partijen onderhandeld over het overnemen van posities. Het onderdeel Aespen, dat woensdag door veertien handelaren werd overgenomen, is schuldenvrij overgegaan.
Ongezond
Volgens Zwart was de situatie bij Van der Moolen ronduit ongezond. ‘Er stond maar één man aan het roer (Den Drijver). Er bleken na zijn vertrek zaken te zijn waar buiten hem niemand iets van af wist.'
Een schrijnend voorbeeld zijn afspraken die in het verleden op it-gebied werden gemaakt. Veel handelaren waren ontevreden met de systemen die het handelshuis hanteerde, maar het bleek niet mogelijk om die in eigen beheer verder te ontwikkelen. Ze waren simpelweg geen eigendom van Van der Moolen. Dit was even over het hoofd gezien.
Vier weken
De vier weken, van de aanvraag tot surseance van betaling tot het uiteindelijke faillissement, zijn volgens Zwart hard nodig geweest om de boel uit te kunnen zoeken.
De keuze om op dit moment over te gaan tot het definitieve faillissement, hangt samen met het uitbetalen van salarissen. ‘We zagen dat het faillissement onafwendbaar was en wilden er voor zorgen dat de loonbetalingen over september geen extra vertraging zouden oplopen', aldus Zwart.
De tijdelijke bestuursvoorzitter zei veel geleerd te hebben van de afgelopen tijd: ‘Als je iemand ontmoet ga je er van uit dat die integer is en de waarheid spreekt'.
De zwarte piet voor het faillissement werd indirect en voor een groot deel neergelegd bij voormalig ceo Richard den Drijver. ‘Hoe dichter we na zijn vertrek op de zaken kwamen te zitten, hoe minder rooskleurig de situatie bleek te zijn', aldus Zwart.
Volgens de tijdelijke topman zag de balans er niet goed uit. 'Daar zat nogal wat lucht in. Er stond veel goodwill op en posten die niet in geld uit te drukken waren. Het was geen solide basis om te overleven'.
Geen cent
Gewone aandeelhouders kunnen intussen fluiten naar hun centen. 'Er blijft nul komma nul voor ze over', stelde curator Jaap Gelderloos. Collega-curator Paul Schaink zei te hopen dat andere schuldeisers nog wel gecompenseerd kunnen worden. Veel hangt volgens hem af van fiscale claims die Van der Moolen heeft ingediend van in totaal 40 tot 50 miljoen euro. Van der Moolen zou in het verleden teveel dividendbelasting betaald te hebben. Maar of belastingdiensten in verschillende landen dat ook zo zien, blijft nog onduidelijk.
Er wordt momenteel bovendien met verschillende partijen onderhandeld over het overnemen van posities. Het onderdeel Aespen, dat woensdag door veertien handelaren werd overgenomen, is schuldenvrij overgegaan.
Ongezond
Volgens Zwart was de situatie bij Van der Moolen ronduit ongezond. ‘Er stond maar één man aan het roer (Den Drijver). Er bleken na zijn vertrek zaken te zijn waar buiten hem niemand iets van af wist.'
Een schrijnend voorbeeld zijn afspraken die in het verleden op it-gebied werden gemaakt. Veel handelaren waren ontevreden met de systemen die het handelshuis hanteerde, maar het bleek niet mogelijk om die in eigen beheer verder te ontwikkelen. Ze waren simpelweg geen eigendom van Van der Moolen. Dit was even over het hoofd gezien.
Vier weken
De vier weken, van de aanvraag tot surseance van betaling tot het uiteindelijke faillissement, zijn volgens Zwart hard nodig geweest om de boel uit te kunnen zoeken.
De keuze om op dit moment over te gaan tot het definitieve faillissement, hangt samen met het uitbetalen van salarissen. ‘We zagen dat het faillissement onafwendbaar was en wilden er voor zorgen dat de loonbetalingen over september geen extra vertraging zouden oplopen', aldus Zwart.
De tijdelijke bestuursvoorzitter zei veel geleerd te hebben van de afgelopen tijd: ‘Als je iemand ontmoet ga je er van uit dat die integer is en de waarheid spreekt'.
Gerelateerde artikelen